23 Mart 2011 Çarşamba

20 aydır yazılmaz mı? yuhh valla

20 ay olmuş yazmayalı, valla yuh. Bu kadar üşengeç olunur mu yahu, kendimi kınadım, puuuh sana dedim, aşağıladım :P
Bu yirmi ayda neler oldu neleeeer. İlk 1.5 ay lohusalık cinleriyle uğraştım. Doğum yaptığım ilk günler şahaneydi, her gün minik oğluşuma bakıp "Allahım bunu ben mi doğurdum" diyerek ve "niye benim ağrım yok, hiç doğurmamış gibiyim" diye mutlu mesut gezerken 7-8 gün sonra heyheylerim bir geldi, aman yarabbim bu ne manyak bişeymiş. Herşeye ağla modunda geziyorum, daha doğrusu gezemiyorum bile yatak odasında kamp kurdum resmen, oturma odası ve salona gidemiyorum efe ağlarsa diye. Çocuk ağladı sen de ağla, sütüm yok de ona da ağla, çocuğun altı değişecek yine ağla, halil geç geldi daha da çok ağla. Amma yaş varmış gözümde. Bir de hiçbir şey yiyememe başladı mı, al sana bu da kaymağı. Tövbe yarabbim... ağzıma lokma sokamıyorum herşey ağzımda büyüyor. Bütün günü 1 dilim ekmek, azıcık peynirle geçirmeye başladım. Gözlerim çöktü resmen. Annem yüzümü görüp kahroluyor, daha doğrusu yüzümü sadece yatak odasına girip görebiliyor o zamanlar kahroluyordur herhalde. Bu böyle zırıl zırıl 1.5 ay kadar sürdü. Sonra bir gün "noluyo bana yahu, bebecik bana muhtaç, ben bi silkinip kendime geleyim" moduna girdim herhalde ki, gittim saçımı kestirdim azıcık adama benzedim, sonra pijamalarımı çıkardım (bu en büyük aşama)kotumu giydim ve içine girdim veeeeeeeeee cinlerime koca bir Yalaaaaaaaaaaaah dedim.
Bu sefer de Efe'nin gaz sancıları tavan yapmasın mı, Allahımmm deliricem. Her gün saat 7 de başlayıp 11 de sona eren ağlama nöbetleri. Bir arkadaşımızın önerisiyle Colinox damla kullanmaya başladık ama bu arada çocuğu 3.5 ay ağlattık, güya kimyasal hiçbir şey vermiycez. Baktık ki olacak gibi değil damlaya başladık ve ta taaam gaz birkaç gün içinde geçti. Nasıl yani? Aa bu kadar kolay mı bu iş... peeeh..
Ha bu arada Efe 3 aylıkken ana oğul Ankara'ya gittik. Oh be dünya varmış. Arkadaşlarımı görmek bana o kadar iyi geldiki anlatamam. Efe'nin en uslu günleri başladı. Yatağa koyuyorum kafayı sallaya sallaya kendi kendine uyuyor. Geceleri benim yanımda melek gibi yatıyor kuzum. Ankara'ya mı yerleşsek acaba?

1 yorum:

Unknown dedi ki...

Ben senin blogun olduğunu bile bilmiyordum yahuu. Hakkaten Yuh diorum batırım fılayım :) Takip listeme aldım artık. Hergün yazı beklerim ona göre :)