12 Haziran 2007 Salı

Hayattaki gereksiz insanlar ve imha yolları...


Hepimizin hayatında hiç hoşlanmadığı fakat kaderin cilvesi midir nedir, sürekli iç içe olmak zorunda olduğu insanlar oluyor ne yazık ki.

Bu insanların, espri yaptıklarını sanarak devirdikleri çamlar, nezaketten bihaber tavırlar, bilmiş haller, hepsi beni sinir ediyor. İnsanların hadlerini bilmesi gerektiğine inanan birisi olarak beni delirtiyor. Hiçbirşey bilmeden sadece ahkam kesmek, aman ne çok şey biliyor bu adam denilsin diye abuk subuk konuşmalar bunların hepsi aslında bu tiplerin ne kadar da geri seviyeli oldukları hakkında fikir verir. Daha konuşmayı bilmeyen, konuşmaya siz ile başlayıp ortalara doğru sen demeye başlayan insanların, konuşmanın sonunda incelerek "hoşçıkılın" demesi de ayrı bir iğrençlik. Herkesin arkasından konuşulması da beni kusturacak kıvama getiriyor (kadınlar dedikodu yapar derler, ama erkeklerin yaptığı dedikoduları hiçbir kadından duymadım). Aile görgüsü olmayan insanlar için yapabilecek birşey yok ne yazıkki.

Gelelim bunları imha yollarına; En güzeli hiç umursamıyor gibi davranmak, hatta gibi yapmayıp umursamamak (bir süre yapınca zaten bünye alışıyor, yanından geçerken görmüyor bile insan bu böcekleri), onları iyice sinir etmek için mutlu görünmek, mutlu olmak (ama ne kadar üzgünüm ki (!) ben çok mutluyum) ve bunu onlara hissettirmek de en güzel çözüm.

Hayata bir kere geliyoruz ve gereksiz insanlarla muhatap olmak zaman israfı. Hiç gerek yok, salla gitsin...

3 yorum:

Halil dedi ki...

BUnlara vereccen odunu.Hem de ıslak...

Halil dedi ki...

Hem de meşe....:)))

Unknown dedi ki...

hemde budaklı (yüzbaşı hamdi'nin ki gibi)